پاییز که می رسد دوباره آغاز می شوم ، شروع می کنم ، تازه می شوم

دوباره قصه ای تازه  ، دوباره یاد خاطرات ، دوباره بوی خاک نم خورده و دوباره هیاهوهای واژه ها میان دفترم .....

چقدر این روزها را  دوست دارم و باز :

بوی خاک تو ای جاده سرنوشت من ! مشام مرا تا سحرگه تازه خواهد کرد .

من به تو صبح بخیر خواهم گفت و تو صبح خوشبختی من خواهدی شد .

من به راستی نمی دانم آیا فردا آفتاب خواهد دمید یا آسمان گریه خواهد کرد

من هر دو را دوست دارم . نمی دانم قدم های خوشبختی من بر خاک تو خواهند لرزید یا نه ! اما  قلب من همیشه برای تو خواهد تپید برای تو !